Hoe ga jij om met je grenzen?

Hoe ga jij om met je grenzen?

Je grenzen verleggen is goed, omdat je je daarmee ontwikkelt. In de yoga zijn grenzen belangrijke leerpunten. Het zijn creatieve leraren waarvan je meer over jezelf kan leren.

We zijn allemaal verschillend en uniek. Ieder met onze zijn eigen passies, krachten en gevoelens. En met onze eigen gedachten. Deze zaken, van lichaam en geest, definiëren we als “ik”.

En zo hebben we ook allemaal onze eigen grenzen. Ervaringen van lichamelijke grenzen zijn bijvoorbeeld beperkte bewegingen en pijn. Of angst, dat is een psychische grens. Deze zaken zijn aan verandering onderhevig.

Je grenzen (niet) kennen

Wat ik vooral tijdens mijn lessen merk is dat mensen hun eigen grenzen niet zo goed (her)kennen. Of negeren en er “gewoon’’ overheen gaan, omdat ze vinden dat het moet.

Ik volg een opleiding tot mindfulnesstrainer. Een van de opleidingsdagen stond in het teken van Yoga. Tijdens deze dag heb ik even de proef op de som genomen en iedereen lang in Utkatasana laten staan.

Detail: de meesten beoefenen geen Yoga. Een van de 20 mensen kwam eerder uit de houding, de rest bleef in de houding staan totdat ik zei dat ze mochten stoppen.

Na afloop heb ik aan iedereen gevraagd: heb je naar jezelf geluisterd en ben je blijven staan, omdat je lichaam het nog aankon? De meesten moesten toegeven dat ze bleven staan, ondanks dat ze het eigenlijk (te) zwaar vonden.

Opmerkelijk, die ochtend hadden we het namelijk gehad over eigen grenzen en hoe je daarmee omgaat: luister naar jezelf, vertrouw op je gevoel en respecteer je grenzen.

Wat is dat ego toch sterk! Dat ego dat vindt hoe je zou moeten zijn of vindt dat wat anderen kunnen, dat moet ik ook kunnen…….

Genoeg over hoe het niet moet. Hoe kan het dan wel?

Hoe herken ik mijn grenzen?

Bij yoga helpt je ademhaling je een heel eind op weg. Dat is een hele fijne graadmeter. Als je je concentreert op je lichaam en je ademhaling kun je je grens voelen en onderzoeken.

Stokt je adem?

Dan ben je vaak al over je grens. Mijn yogaleraar zei regelmatig: sta je prettig in de houding? Dan wist ik meteen wat ik moest doen, een stapje terug, minder mijn best doen.

Door oefening, door steeds weer te luisteren naar je lichaam, leer je jezelf steeds beter kennen. En leer je ook de waarde van je grens.

Geeft mijn lichaam vandaag nu aan dat ie echt niet verder kan of heb ik gewoon geen energie? Dan kun je besluiten wat je doet. Dan ben je je bewust om al dan niet een stapje verder te gaan.

Hoera, ik herken mijn grenzen en dan?

Als je een grens tegenkomt is het zaak deze aandacht te geven, op een nieuwsgierige en zachte manier. Je onderzoekt het met liefdevolle aandacht.

Je lichaam reageert dan door er bijvoorbeeld meer bloed naar te sturen, er meer leven in te brengen. Als je een grens met liefde, gevoel en aandacht benadert kun je ontdekken dat er beweging in zit en dat het je meer ruimte kan geven.

“Het is een dunne lijn tussen jezelf benadelen en jezelf vooruit helpen.”

De yogagedachte is dat gezondheid en persoonlijke groei afhangen hoe je jezelf behandelt. Als je lief bent voor jezelf is dat beter voor je lichaam. En lief houdt in: jezelf bewust aandacht geven, je grenzen respectvol benaderen, met waardering en dankbaarheid, zonder geweld, zonder prestatiedrang.

Dus stop met te kijken naar de buurvrouw of buurman op de yogamat naast je, die wel met haar/zijn handen bij de grond kan.

Of pas de houding aan of kom eerder terug als deze niet prettig aanvoelt, ook al staat iedereen nog in de houding. Wees je eigen yogaleraar: wat gebeurt er met mijn ademhaling? Sta ik prettig in de houding?

Je kunt je lichaam alleen maar gezond houden door lief voor jezelf te zijn.

Een liefdevolle tijd!