In drie tellen in actie

 

Drie tellen

“Ik tel tot 3: 1, 2, 3 En dan gaat het gebeuren…”

Dit zinnetje hoor ik sinds vanochtend steeds weer in mijn hoofd. Voor wie het bekend voorkomt: Het is Guus Meeuwis.

De rest van de tekst ken ik niet, eerlijk gezegd. Maar deze zin had ik zelf kunnen schrijven. Want slechts 3 tellen nodig hebben ‘en dan gaat het gebeuren’, dan is het er. Dan kan ik het, dan heb ik het. Zelf bepalen wanneer het tellen begint en dan..: Poef! Here it is..! 3 tellen maar nodig! En dan dat ritme in het nummer, dat is ook echt wat past bij mijn gevoel nu ik dit nummer maar blijf herhalen in mijn hoofd. Ik stuiter mee op het ritme terwijl ik deze blog typ.

Zie je het al voor je? Een poging doende tot “Zen modus aan”, maar ondertussen toch stuiterend op mijn kruk?! Wiebelend met mijn voeten, door het minste of geringste afgeleid en weer van mijn kruk getrokken?!

Herkenbaar? Dat eeuwige gevoel van ongeduld en onrust? ‘Grote stappen snel thuis’. Het gevoel te willen presteren. En het liefst natuurlijk snel. Wat zeg ik?! NU!
Als jij dat gevoel herkent, lees dan zeker verder, want dan weet jij vast net zo goed als ik, dat dat gevoel je vaak helemaal niet helpt. Toch?!

Niet voor niets

Het feit dat ik dat zinnetje de hele ochtend al herhaal in mijn hoofd vertelt mij iets. Ik geloof niet in toeval en ik geloof dat zoiets echt ‘iets voor mij betekent’. Noem me naïef of goedgelovig, maar voor mij werkt het :-). Niets ten nadele van Guus, maar ik luister zijn nummers eigenlijk nooit, dus hoezo heb ik dit opeens in mijn hoofd? Het wordt ook niet gedraaid op de Zweedse radio namelijk ;-).

In dit geval geloof ik dat het me vertelt dat ik iets minder moet ‘pushen’. Iets minder mijn ‘best’ mag doen. Iets meer de controle los mag laten.
Als ik iets wil, dan wil ik het ‘NU’. Als ik iets bedenk dan start ik het ‘NU’. Impulsief en enthousiast. Gedreven en ambitieus. Ongeduldig en ja… nog ongeduldiger.

Ongeduld heeft twee kanten in mijn opinie. Aan de ene kant best handig, want het helpt je verder, zet je in beweging, brengt actie. Aan de andere kant best onhandig. Want snel is niet altijd beter. En vaak niet eens haalbaar.

Minder ongeduld, het kan!

Ik kan die 3 seconden wel anders inzetten. En dat wil ik graag met je delen. Want als ik het kan, kun jij het ook!

Herhaling is belangrijk, gewoon heel veel doen. Voor mij geldt dat voor alles wat ik doe, of het nou om sporten, een nieuwe taal leren spreken of nóg beter worden in wat ik doe. Ik ontdek door te doen. Niet door alleen te ‘denken’ of te ‘leren’.

Dus: Niet alleen maar denken aan wat ik ‘NU’ wil, maar wat er dus ‘nog steeds’ niet is. Nee. Dit moet anders!

Wat mij in dit geval allereerst helpt: Mediteren, ademen en even weer ‘echt’ voelen waar het om gaat.
Klinkt zweverig en vaag, maar deze site staat vol met handige tips en trics om dit op een nuchtere manier te doen. 😉

Bedenk ministapjes

En dan.. Natuurlijk dat alleen is niet altijd genoeg. Want ik wil actie! Ik wil dóóhóór! Ik hoor het jou ook al bijna roepen!

Wat mij dan helpt is heel kleine stapjes bedenken. Ministapjes. Daarin vooruitgang zien geeft rust. Opeens gaat het me dan niet eens meer om de vooruitgang, maar meer om de ‘actie’. Dat ik de eerste stap heb gezet. Dat ik overzicht heb. Dat maakt mijn ongeduld minder. En de onrust in mijn hoofd ook.

3 tellen zijn vaak namelijk niet genoeg om iets te volbrengen. Daar heb je wel wat meer tellen voor nodig. En dat is oké.

Die 3 tellen zijn wel genoeg om in actie te komen en de eerste stap, al is ‘ie maar klein, te zetten in de richting waarin jouw (on)geduld(?!) jou duwt. Laat je niet verlammen door onrust in je hoofd en het idee dat niets snel genoeg gaat.
Tel tot drie en kom in actie. Je kunt de eerste stap maar vast gezet hebben, toch?! ;-).

1, 2, 3, en dan gaat het gebeuren…